Farklı bir başlangıç -2-

-2-

İlk gün tanışma, işi öğrenmeye çalışma falan derken bitivermişti. Seda akşam olduğunda kendini huzurlu hissediyordu.Ama Onur'un iş aradığını görmek üzüyordu onu. Ne olurdu sanki orada beraber çalışsalardı? Hem ne güzel anlaşıyorlardı...

Başka departmanlardan Seda'nın şirkette yeni olmasını fırsat bilip ona kendi işini yaptırmak isteyenler oluyordu. Ama Onur buna izin vermiyordu. Adeta Seda'yı koruyordu onlara karşı...

İşler pek yoğun olmadığı için sohbet ederek birbirlerini tanıma fırsatları oluyordu fazlasıyla. Bu sohbetler sırasında karakterlerinin benzediğini ve ortak yönlerini görmüşlerdi.

Kendisiyle ilgili bir önyargıyı anlatıordu Seda:
" Beni tanımayanlar ve yakın çevremde olmayanlar beni soğuk biri olarak düşünürler. "
" Benim için de aynı şekilde düşünüyorlar. Ama senin için böyle düşünülmesine çok şaşırdım açıkçası. Seni daha bir gündür tanımama rağmen çok canayakın ve sıcak biri olduğunu düşünüyorum. "
" Teşekkürler." diyerek gülümsedi kız. Aslında Onur'un bu düşünceleri normaldi. Seda normalde bu kadar yakın davranmazdı yeni tanıdığı birisine ama bu kez belki de frekansları tuttuğu için böyle olmuştu...

İşten artakalan zamanlarda Onur, Seda'dan İngilizce öğretmesini istemişti. Aslında kendisi de biliyordu ama kendi deyimiyle " ne öğrense kardı, Seda'nın bilgisinden yararlanmak istiyordu. " Beraber İngilizce çalışıyorlardı. Onur bazen Seda'yı kızdırıyordu " Ya çok iyi biliyosun ama anlatamıyorsun, deneyim yok. " diye. Bazen de " Bana yazıp getirsene öğrenmem gerekenleri. " veya " Bana özel ders verir misin? "diye soruyordu...

Bu arada Onur hala iş arıyordu. Şirkette 15 gün kalabileceği söylenmişti. Bu süre hem Seda'ya yardım etmesi hem de iş bulabilmesi için tanınmıştı ona. Şirketten telefonla bazı başvurular yapıyordu. Bazen de iş için görüşmeye gidiyordu. Giderken de Seda'ya " Bana şans dile de iyi geçsin görüşme. " demeyi ihmal etmiyordu. Ama Onur gittiğinde Seda orada kendini çok yalnız hissediyordu. Önüne bir iş koysalar bütün öğrendiklerini unutup yapamayacak gibi geliyordu.

Onur yine bir iş görüşmesinden gelmişti. Kumaş pantolonu ve gömleğiyle çok şıktı, belli ki özenerek gitmişti görüşmeye... Heyecanla anlatıyordu iyi geçtiğini. Seda ve diğer iş arkadaşları da işle ilgili sorular soruyordu. Çok sevindiğini söyledi Seda.
" Dur bakalım. İyi geçti ama olumlu olursa tekrar çağıracaklarmış. Şimdilik birşey yok ortada yani. Hemen sevinmek istemiyorum. "
" Ya tamam ama iyi olacak bence. "

Seda Onur'un istediği -gece oturup yazdığı- İngilizce notlarını getirmişti o sabah. Ama Onur ortalarda yoktu, o gün gelmeyeceğini öğrendi iş arkadaşından. Bir an yüzü asıldı. O gün ve ondan sonraki birkaç gün Onur gelmedi işe ve Seda çok sıkılıyordu. Farkında olmadan çok alışmıştı hayatında Onur'un varlığına. Evde bile ondan bahsediyordu zaman zaman...