Farklılıkları zenginlik olarak görmek

Ülkemiz bu günlerde aşırı milliyetçilik ve provakasyon olaylarıyla çalkalanıyor... En son "Hrant Dink" cinayetiyle... Son yıllarda okullarda olsun, dizilerde olsun aşırı milliyetçiliği körükleyen eğilimler bu sonucu doğurdu. Binlerce yıldır mutlu bir şekilde birlikte yaşamayı becermiş Anadolu halkını bu şekilde provake etmenin manası nedir? Gençler artık silahların susmadığı mafya dizilerini izleyedursun, dünya evrensel değerlere yönelirken. Mafyayı, silahlanmayı meşrû bir şeymiş gibi gösteren bu zihniyet, işte böyle aydınların ölümüne yol açıyor.

Bence bu cinayeti işleyen genç değil gençlere iyi bir eğitim sistemi, vizyon veremeyen bizler suçluyuz. Bir öğretmen adayı olarak böyle gençler yetiştiren bir sistemin uygulayıcısı olmak zor olacak benim için. "Hepimiz Ermeniyiz" yazısını gören bazı kesimler, neden bu pankartları istedikleri şekilde yorumlayıp oy kaygısı içinde kullanmaktan çekinmiyorlar? Bugünlerde zaten yıpranmış olan halkı yanlış yönlendirmenin mantığı nedir? Orada anlatılmak istenen Ermeni milliyetçiliği değil, bu halkın/halkların kardeşliğidir!

Aydınlarımız bir bir gidiyor... Zaten azgelişmişlik sürecinde olan Türkiye'yi bu şekilde gelecege taşımak biraz zor sanırım. Türkiye'de öteki sorununun bu şekilde daha çok tırmandığı anlaşılıyor. Farklı düşünceleri zenginlik olarak görmek Türkiye'nin tek çözümü. Hiç kimse Hran Dink'i, Orhan Pamuk'u sevmek zorunda değil ama farklı görüşe saygı duymalı... Eleştirinin sınırlarını bilerek, her iki görüşe de imkan sağlayarak aşılabilir bu kaos ortamı...

Bu konuda Voltaire'in bir sözü var: "Söylediklerinize katıldığımı söyleyemem ama konuşma hakkınızı ölene kadar desteklerim" Size İsmail Cem'in "Türkiye'de Geri Kalmışlığın Tarihi"ni okumanızı öneririm. İsmail Cem'i de kaybettik... Bari vefa borcumuzu bu şekilde ödeyelim... Artık "aydınlık bir Türkiye için bir dakika karanlık" eylemi mi yapılır bilmem... Bu ülkenin huzura ve gerçek demokrasiye ihtiyacı var...
Bütün aydınların ruhu şâd olsun...