Fenerbahçe geliyor

Son yazdığım bloglardan dört tanesi sporla ilgili ve bu bloğum da beşincisi oluyor. Gitgide spor yazarı hüviyetine mi bürünüyorum nedir!??? Fakat günümüz Türkiye'sinde sporun hatta futbolun o kadar çok yeri var ki ben de o yerlerin arasında küçük bir yer teşkil etmeyi çok seviyorum. Bazı spor yazarlarının yanlı yazılarına karşı Fenerbahçe'li olmamı saklamadan tarafsızlık politikasıyla yazmayı uygun görüyorum.

Sözü tabii ki Fenerbahçe'ye getireceğim. Dün Gençlerbirliği önünde alınan galibiyet sanırım dünyadaki tüm Fenerbahçe'lileri mutlu etmiştir. Her geçen gün oynanan futboldaki gelişme beni daha da mutlu ediyor. Fenerbahçe'deki en büyük eksikliklerden birisi tabiri caizse maçlara lay lay lom havasında başlamaları. Nedir bu laylay lom derseniz, açıklayayım. Yani maç başlıyor. Gençlerbirliği takımı Fenerbahçe ile oynadığı için tüm önlemlerini almış. Fakat karşısında sanki Fenerbahçe yok. Bekliyorlar Fenerbahçe üzerlerine gelsin. Fenerli futbolcular sahada al gülüm ver gülüm hazırlık pasları ile oyalanıyor. Sanki galipken top çevirerek maçın bitmesini bekleyen takım hüviyetinde oynuyorlar. Tribünler bile saldır kanarya diye bir ara slogan bile attı.

Gençlerbirliği gibi bir takım belki bu durumdan faydalanamıyor ama Porto nasıl o arada iki tane attı hepimiz izledik. Fenerdeki en büyük sorun bu. Rakibi ilk dakikalarda baskı altına alamıyorlar. Oysa maçların ilk yirmi dakikası çok zor olmalıdır deplasman takımı için. Takımdaki tüm futbolcular stresliydi. Kaleci Volkan ilk kez kaledeydi, Önder seneler sonra ilk kez Lugano'ya partnerlik yapacaktı, Uğur Boral tekrar ıslıklanma korkusu içerisindeydi, Burak takıma alışamamanın paniğindeydi, Guiza ligde gol atamamanın sıkıntısındaydı, Emre geldiğinden beri iyi oynayamayıp, takıma ısınamadığının bilincindeydi, Selçuk forma şansı bulduğu için iyi değerlendirme stresindeydi.

Böylesine stresli bir maçta yine profesyonelliği ile iş Alex'e düşüyordu tabii. Takımda stressiz maç oynayan Alex, Carlos ve Moldanado'ydu. Üçü de gayet rahat futbol oynayarak arkadaşlarına da iyi destek oldular. İşte profesyonellik bu sanırım. 41.dakikada rakip savunmayı abondone eden Alex ters köşeye topu göndererek hem bize rahat bir nefes aldırdı hem de klasını birkez daha gösterme şansı buldu. İkinci yarıda karşı takıma bir kırmızı kart çıkması ezeli rakiplerimizin diline sakız vermeye yetti. Maç sonunda 10 kişilik bir Gençlerbirliği'ni yendiğimiz söyleniyordu. Oysa pozisyonlara baktığımızda El Saka'nın çok profesyonelce iki pozisyonu durdurduğunu görüyoruz.İki pozisyonda yüzde yüz gol pozisyonu oluşturabilecek düzeydeydi. El Saka bu pozisyonlara müsaade etseydi 11 kişilik Gençlerbirliği önünde yine aynı skoru sağlayabilirdik.

Yan top yapıyor diye çok eleştirilen Moldanado'nun gönderilmesini istemeyenlerdendim. Şimdi görüyoruz ki takımı domine eden futbolculardan biri kendisi. Kalması Fenerbahçe'ye yararlı oldu.Kendini göstereceğine inandığım bir futbolcu. Deivid gibi istenmediği halde ileride vazgeçilmezler listesine eklenebilir. Guiza'dan da bahsetmek istiyorum. Ne kadar istekli, ne kadar hırslı bir futbolcu. Kezman'la kıyaslanamaz bile. Bence biraz yalnız kalıyor ileride ama ileriye dönük oynayan sakat futbolcularımız iyileşince çok daha faydalı olacağına inanıyorum. Saha içindeki hareketleri, rakip futbolcularla olan dialogları çok güzel. Çok başarılı olacağına olan inancım her gün artıyor.

Sonuç ; Fenerbahçe doğru yolda. İlk yarılarda biraz daha iyi futbol oynarlarsa daha iyi olacak ; zaten ikinci yarı iyi oynadıkları için bu açıdan sorun yok. Sakatlar iyileşince daha iyi olacaklarını düşünüyorum. Aragones'in disiplininin pek de iyi olmadığı düşüncesindeyim.Moldanado'nun yanına Deniz'in oynatılması taraftarıyım.

Taraftarlarımıza mesajım bu takımdan desteğinizi eksik etmeyin.Bugün bu takımı ıslıklayanların sezon bitiminde yüzleri kızarabilir... dikkat !!!