Fenerbahçe'ye Alper-Salih takviyesi (Fenerbahçe 3-1 Gaziantepspor)

Fenerbahçe; 9. hafta maçında evinde Gaziantepspor'u, Emenike (2) ve Sow'un golleriyle 3-1 yenerek liderliğini korudu.

Fenerbahçe: Volkan, M.Topuz (Alves), Bekir, Egemen, Caner, M.Topal, Cristian, Alper (Salih), Kuyt, Sow (Webo), Emenike

Gaziantepspor: Serdar, Ekrem, Stankevicius, Kecojevic, Şenol (Binja), Turgut, Traore, Orhan (Stilic), Medunjanin, Cenk, Muhammet (Mustafa)

Fenerbahçe; bu sezon Ersun Yanal ile birlikte maça baskı kurarak başlama alışkanlığını bu akşam da sürdürdü. Rakibi önde karşıladı, özellikle ilk yarı boyunca rakip kendi yarı sahasından çıkmakta oldukça zorlandı. Tıpkı geçen hafta Kayseri Erciyes deplasmanında olduğu gibi...

Ancak bu istekli ve hırslı başlangıç son haftalarda ikinci yarılarda, son 10 dakikalar hariç renk değiştirmeye başlıyor. Bunun en önemli sebebi de takımın orta üçlüsünün ikinci yarılarda direnç kaybetmesi. Daha doğrusu orta üçlüyü oluşturan bazı oyuncu/oyuncuların maçın geneline yansıtabilecek fizik gücüne sahip olmamaları.

Ersun Yanal geçen hafta Erciyes deplasmanına, belki de ligimizin en yaşlı orta üçlüsüyle çıkarak, maçın ilk 25 dakikası ve son 10 dakikası hariç, takımın direnç kaybını izledi. Cristian-Emre-Selçuk üçlüsü takımın en durağan, en sıradan bölgesini oluşturarak, Yanal'ın takımı oluşturmak istediği ofansif yapıdan oldukça uzaklaştırdılar.

Hatta oyunun sonlarında aksayan orta alandan bir oyuncu daha eksiltip Emenike'yi oyuna dahil edince, takım 2 ön liberodan 6'lı defansa, orta alan ise yol geçen hanına döndü. Neyseki uzatmalarda gelen gol kusurları örtmeye yetti.

Ersun Hoca; bu akşamki maça ise M.Topal-Alper-Cristian üçlüsüyle başladı. Bu üçlü ilk yarı boyunca fazla sırıtmadı. Çünkü M.Topal iyi bir kesici-önlibero, Alper ise orta alana hareketlilik getiren, dikine oynayabilen, boş alanları iyi değerlendirebilen bir oyuncu. İlk gol de tamamen O'nun çabasıyla geldi.

Peki ya Cristian? İlk yarı boyunca önde oynadı, 2-3 top kaybı haricinde ileri üçlüye yardım etti. 2. goldeki güzel organizasyonda golün asistini yaptı. Ancak ikinci yarı direnci düştü. M.Topal'ın yanında ikinci bir önlibero gibi oynadı. Rakibe karşı baskı kurmakta yetersiz kaldı.

Ersun Yanal'ın oyuncu değişikliğine, direnci düşen orta alana (Cristian'a) müdehale ile başlaması beklenirken, bek-stoper değişikliği ile başlaması anlamsızdı. Takım iki farklı üstünlüğü yakalamış ve orta sahada top tutacak, iyi bir pasör derdine derman olacakken;

1- Sahanın en iyisi Alper oyundan neden çıkarılır,

2- Salih'in oyuna girmesi için neden 82. dakika beklenir.

Salih; bu takım için ne kadar gerekli bir oyuncu olduğunu oyuna sonradan girdiği hemen hemen bütün maçlarda skora katkı sağlayarak göstermiştir. Hatta daha önce attığı gollerdeki oyun zekasının yanısıra, bu akşam kapanan bir defansı tek başına dağıtarak, "bu takımda oynar mı?" sorusundan öte "bu takımda Salih oynamayacak da kim oynayacak?" sorusunu kafalara kazıttı.

Salih ve Alper'in; Holmen'den, Emre'den, Cristian'dan, Meireles'den, Mehmet Topal'dan ve Selçuk'tan, tek eksikleri tecrübedir. Onu da oynayarak kazanabilirler. Hatta bu iki genç, aynı bölgedeki abilerinden daha kaliteliler.

Artık biri 19 diğeri 22 yaşında olan bu çocuklara 2 aylık bebek hassasiyeti göstermenin manası yok.

Bu akşam için kısaca değinilmesi gereken bir diğer konu da gönülsüz çift Emenike-Sow ikilisi. Maç esnasında gözüme takılan, bu ikilinin birbirine pas vermekten kaçınmaları ve birbirlerinin gol sevinçlerine dahi katılmamaları.

Fenerbahçe'nin dakikalar süren baskısına rağmen skoru artırmada güçlük çekmesi; ileri üçlünün ve geriden desteğe gelenlerin pas tercihlerindeki basit hatalar sebebiyle yaşanıyorken, ayağına hakim bu ikilinin en kısa zamanda birbirlerine alışması şart.