Fıkra : Tahta perdeye koyduğum çivi için beni affet

Geçenki bir bloğumda dostluktan, arkadaşlıktan bahsetmiştim. Arkadaşlık hakkında çok araştırmalar yaparım. İyiye dair ne var ise etrafımdaki insanlara eriştirmeye gayret gösteririm. Bundan da gocunmam, üşenmem kat'iyyen. Dost gibi, arkadaş gibi var mı ya ? İnsan tam güven sağladığı anda canını bile vermeye razı olur. Onun için her şeyi yapmaya amadedir. Buna müteakip bir hikayeden bahsetmek istiyorum. Okuduktan sonra çok ders çıkaracağınızdan adım ve soyadım gibi eminim :))

Kötü karakterli bir genç varmış. Bir gün babası ona çivilerle dolu bir torba vermiş. ' arkadaşların ile tartışıp kavga ettiğin zaman her sefer bu tahta perdeye bir çivi çak' demiş.Genç, birinci ilk günde tahta perdeye 37 çivi çakmış. Sonraki haftalarda kendi kendine kontrol etmeye çalışmış ve geçen her günde daha az çivi çakmış. Nihayet bir gün gelmiş ki hiç çivi çakmamış. Babasına gidip söylemiş.

Babası onu yeniden tahta perdenin önüne götürmüş. Gence bugünden başlayarak tartışmayıp kavga etmediğin her gün için tahta perdelerden bir çivi çıkart (sök)' demiş. Günler geçmiş. Bir gün gelmiş ki her çivi çıkarılmış. Babası ona 'aferin iyi davrandın ama bu tahta perdeye dikkatli bak. Artık çok delik var. Artık geçmişteki gibi güzel olmayacak' demiş. Arkadaşlarla tartışıp kavga edildiği zaman kötü kelimeler söylenilir.

Her kötü kelime bir yara(delik)bırakır. Arkadaşına bin defa kendisini affettiğini söyleyebilirsin ama bu delik aynen kalacak(kapanmayacak). Bir arkadaş ender bir mücevher gibidir. Seni güldürür yüreklendirir sen ihtiyaç duyduğunda yardımcı olur seni dinler sana yüreğini açar' demiş. Bu hafta arkadaşlık haftasıdır. Siz de arkadaşlarınıza bu yazıyı gönderin, size gönderene bile. E mail size döndüğü zaman ne kadar arkadasınız var öğreneceksiniz. Size iyi bir arkadaşlık haftası diliyorum. Sizin arkadaşlığınız için çok teşekkür ediyorum.

Mail Adresim : gokhancenker@hotmail.com