Flaş, flaş. Adliyede saldırı, 4 ölü

Türk insanına ne oldu, nereye gidiyoruz, gün geçtikçe uçuruma yuvarlanıyoruz. Şu habere bakınız; GaziantepAdliyesi otoparkı girişinde meydana gelen silahlı saldırıda 4 kişi öldü, 2 kişi yaralandı. Gaziantep Valisi Erdal Ata, AA muhabirine yaptığı açıklamada, Gaziantep Adliye Sarayı otoparkı girişindeki saldırının ailevi bir problem sonucu gerçekleştirildiğini söyledi. İşte bir öldürme haberi daha; İşte bir aile cinayeti daha.

“KARDEŞLER BİRBİRİNİ ÖLDÜRDÜ...”

Karaalioğlu Parkı girişinde seyyar kuruyemiş satıcılığı yapan Abdulbaki ve Abdul Cabbar Kaçmaz adlı iki kardeş, dün akşam saatlerinde Gazi Mahallesi'ndeki evlerinin önünde birbirleriyle tartıştılar. Tartışmanın büyümesi üzerine, bıçakla birbirlerine saldıran Abdul Cabbar Kaçmaz (37) ve Abdulbaki Kaçmaz (35) bıçak darbeleriyle ağır yaralandılar. Yapılan tüm müdahalelere rağmen iki kardeşte kurtarılamadı.” Bu ve buna benzer haberler.  Gün geçmiyor ki, para miras ve ya sudan nedenlerle, kardeş kardeşi, baba evladı, evlat ana, babayı, eşler birlerini, dövüp sövüp öldürüyorlar. Her gün TV, gazete, internet radyo haberleri bunlarla dolu. Bu kadar mı insanlığımızı,  aile bağlarımızı, onur ve gururumuz kaybettik. Hiç para, mal için aile birliği beraberliği bozulup kan bağı olan aynı karında yatan, aynı tohum ve kandan candan olan kişiler, düşman olup birbirlerinin canına kıyabilirler mi? Neden? Neden?

Bir başka olay: Aynı evi satın almak için birbirlerinden habersiz iki kardeş, aynı Emlakçıyla görüşürler. Emlakçı ilk giden kardeşe evi belli bir paraya satar. Evi alacak kardeş gidip süresi dolmadığı halde dolar bozdurur ve bir miktar kaybı olur. Emlakçılar iki kişi, biri bayan birisi bey. Bayan olan emlakçı acil olarak yurt dışına gideceğini, bir hafta sonra dönünce anlaşmayı yapacaklarını bildirir. İkinci kardeş birkaç gün sonra gidip aynı emlakçıdan beyle görüşüp, kardeşinin verdiği paranın daha fazlasını vererek kaparo verip anlaşma yapar. Bir hafta sonra dolar bozduran kardeş hanım emlakçı gelince parayı alıp emlak bürosuna giderler, tesadüfe bakın ki kardeşi de oradadır. Aynı evi aldığını gören kardeş çok sinirlenir. Kardeşler birbirlerine en ağır hakaret ve küfürlerle saldırırlar, nerdeyse birbirlerini öldürecekler. Araya girenler ayırırlar. En üzücü bir durum ev, para için aile onurlarını yerlerde süründürmeye ne hakları var. Bunlar nasıl kardeş. Orda yapacakları en güzel hareket :”Mademki siz bize bu kalleşliği yaptınız bu evi almaktan ikimizde vaz geçiyoruz demeleriydi. Sadık bir arkadaş, dost, sevinç ve kederde birlikte olan, seven, sayan, güvenilen, yardımlaşan, gerekirse onun için canını veren işte tüm bu hasletleri kendisinde toplayan kişiye kardeş denir. Kardeşlikler de akrabalıkta hepsi yok olmaya yüz tuttu. Tüm bunların nedeni, korku, kıskançlık, kendinde olamayanları kıskanma, anne ve babanın tutumları arasındaki tutarsızlık, aile içindeki kutuplaşma, eğitim bozukluğu, kişilik bozukluğu. Sözlerimi Martin Luther King’in sözleri ile bitiyorum.  “Kuşlar gibi uçmasını, balıklar gibi yüzmesini öğrendik; ama bu arada çok basit bir sanatı unuttuk: Kardeş olarak yaşamayı”  Sağlık ve mutluluk dileklerimle.

NAHİDE ÇELEBİ