Futbol beni çildirtma

Uzun yılllar kaleci Rüştü'yü Şükrü ismiyle anan ben, en büyük rakibim olan Galatasaray'ın eş durumundan taraftarıyım. Son hatırladığım futbolcusu sanırım Prekazi'ydi bir de Haci.

Babam futboldan çok hazetmez. Biz alışık değiliz evde futbol izlenilmesine, hele de bu kadar tutkuyla izlenmesine. Sevgili eşim maçı üç boyutlu izler, maçı yaşar, hatta boyut değiştirir, golleri atar, tutar .Bir anda bu çılgınlığın içine girince kendimi kaybettim.  Galatasaray forması giymisliğim bile var. Yani ben biraz eş durumundan Galatasaraylı buldum kendimi.

Kendisi hem fanatik hem totemleri var. Bir dönem maç sırasında odaya giriş çıkışlarım yasaklandı. İşime de geldi ne yapayım gidip yatmak en hayırlısı. Gecenin bir vaktine kadar maçın bitmesini boş gözlerle beklemektense.

Bazen kendisi mutfağa yada lavaboya giderken takılır. İyi seyret ben yokken olanları, özetini anlatacaksın diye. Şu çocuk da pek güzel koşuyor bu da saç ektirmiş galiba gibi alakasız muhabbetlerimdense, çoğunlukla gidip yatmamı tercih ediyor kendisi de.

Yatmadan önce kendisine başarılar dilerim aman fazla yorulma diye tembihlerim. Her golde kaleciden çok yorulur benim sevgilim, sanırsınız bizzat maç evde oynanıyor. Bir de önünden geçerseniz kıyamet o zaman kopar. Çocuklar önünden komando gibi sürünerek geçmeyi başarıyor da ben hala biraz  zorlanıyorum.