- Kategori
- Şiir
Gece
gece,
cennet dokuyan
nakışlarla uzanıyor
kızıl naz tomurcuklarına...
fısıltılı gözler
billûrdan renklerle
süzülüyor özünü
bağrında saklayan
iklimlere...
akıyor zaman
ince yüksek
bir düşüncelerin
güzelliğine sarınarak...
buluşuyor umutlar
telaşlı anıların
hüzünlerle kesiştiği
yollarda..
ve açıyor
kar çiçekleri,
bir bakışın yankılarıyla
kırılgan gülüşlerin
sessiz sınırlarında....
nezaket ırmağına
dökülen nazenin
besteler alevden
suya değen iştiyaklarla
bir gülün doğuşunda
demleniyor...
avuçlarda saklanan
hayal içre ilhamlar
göklerde kanat çırpıyor
siyah perde ötesinde
kar mavisi kuşanmış
yıldızlı kuşlarla...
...Oya Demirel...