Gecenin laneti: özlemek

Gent, Belçika

Özlemek ne ağır gelir bazen...

Kalbimin ağrıdığını hissediyorum bazı geceler. Yatağıma yatıp uykuya dalmak için gözlerimi kaparken, anılara dalıyorum sırılsıklam.

Yüzemiyorum o sularda!

Nefessiz kalmak pahasına sudan çıkmak da istemiyorum.

Kalbimin ağrıdığını hissediyorum bu gece yeniden.

Ağrıyor, acıyor, kanıyor...

Ben dışarıya belli etmiyorken, o içeride tuzla buz olup yeniden birleşiyor.

Özlemek ne ağır bir yük kalbe...

Tarifsiz duygular doğuruyor.

Bedenimin üst kısmı en az bir heykel kadar kıpırtısız ve duyarsızken bacaklarım benden bağımsız son sürat koşmak ister gibi huzursuz.

Ellerim titriyor karda eldivensiz kalmışım gibi.

Acıyorum, ağrıyorum, kanıyorum bu gece.

Özlüyorum.

"Ve ben sevgilim, şu hayatta hiç bilememişimdir özlemekle nasıl başa çıkılır..."

Aşkla,

"İletişimci falan filan..." idi, seneler boyu instagram sayfamdaki açıklama. Sonra güzel insanlar..