Geçmişe eyvah yok

Hayta gecelerde yankıyan
Naralara dönüşür,
Bıçkın bir delikanlının dilinde
Geçmişe duyulan özlemin izdüşümleri,
Arsız sözcüklerde demlenir türkülerim…

En güzel istasyonları geride kaldı
Nobran ve uyurgezer yolculukların.
Hiç bir eyvah çare değil artık.
Bu kederli sözcükler de.
Bu ağıt kusan
Ve şiirimize dadanan geceler de…

Avuçlarımda ömrümün çarpanı gibi durur,
Bu akşam beni çoğaltan umut.
Göğüs kafesimi yırtarcasına haykıran
Bu çocukça arınmış,
Bu damıtılmış heyecan…

Kar, boran bir geceden kalan
Garip iklimler toplamıyım.
Yoksul bir miras gibi, utangaç seherim.
Bir yangın küllerimi toplar,
Fırtına dinginliğinde nimbus bulutlar…

Ve artık…
Hiç bir eyvah çare değil...