Gel de gör beni!

Bu gün, ah bu gün... nasılda bastı üstüme sensizlik.

Kimi zaman, senden yoksun günleri ve ayları unutup

Birlikte olmadığımız anların derdine düşecek denli

Kanırıyor yokluğunun derinliği, kara kuyuya açılan kapak misali

Dibinde kendi yansımanı görmekten rahatsız, suyun sallantısı

Karıştırıyor yüzümü ve benliğimi birbirine özlem sağrısıyla

Sancılanıyor, neresi olduğunu anlayamadığım bir yerlerde

Sesinin uzakta isimi çınlatan çağrısıyla dağlar, taşlar

Nergisler geliyor gözüme, kokusunun rayihasıyla dönen başım

Yaslanacak sıcaklıktan, uzak kalmanın sıkıntısında,

Yüreğim, gergefte sanırsın ahlayışlar duyulmadık notalarla

Taşıp yıkmak ve düzlemek istiyor bu gün.

Yoksunluğunla yiten kaç gün, kaç zaman?

Hesaplamaktan yılgın kavuşmanın formüllerini

Ah, us tıkanık. Dimağ kapalı.

Almıyor ne zamanı ne de mekanı.

Senden ırak, ruh da terk-i dayar da mı?

Pembeli derledim çiçeklerini

Sevdim, çok sevdim

Gel de gör beni.

Sağlıkla ve mutlu kalın 22/11/2011

Gülay Mustafaoğlu