Geldiğimiz nokta

Bir önceki seçim sonrasında AKP'nin aldığı oyları yorumlayan bir AKP kurmayı şöyle buyuruyor:

-         Seçimden çıkan sonuç, halkımızın yeni bir Anayasa istemesidir!..

Acaba aynı kurmay, [tabii kurmaylığı sürüyorsa] acaba 7 Haziran seçimlerini nasıl yorumlayacaktır.

Yeni Anayasa söyleminin vitrininde özgürlük vardır.

Demokrasi vardır.

Dükkânın içinde ise, diktatörlük, ceberutluk...

Demek bir önceki seçimde halk özgürlük istedi ve o yüzden AKP'ye oy verdi.

Peki, özgür olabildi mi? Özgür bir topluma ulaşabildi mi?..

Basın özgürlüğünün askıya alındığı bir ülkede, adaletin hakim güçlerin egemenliğine terk edildiği bir ülkede, Cumhuriyet rejiminin sallanır hale geldiği bir ülkede özgürlükten söz edilebilir mi?

Demokrasinin sözü edilebilir mi?

AKP'nin "kadim" kurmayının sözlerine indirgeyecek olursak, yeni anayasa, olsa olsa bu yıkılışın hukukunu oluşturabilir.

Geriye gidişin yolunu açıp, kapılarını aralayabilir.

Peki aynı halk 7 Haziran seçimlerinde ne yapmıştır?

AKP'nin aldığı oya bakılırsa, yeni Anayasa isteği çöpe atılmıştır.

Zaten halk, bir önceki seçimde de, istediği ileri sürülen yeni Anayasa'nın ne olduğunu bilmemektedir.

Çünkü yus/yuvarlar lafların ötesinde halka yeni Anayasa'nın neler getireceği... Ve hele hele neleri götüreceği -asla- açıklanmamıştır.

İleri demokrasi'nin ne olduğunu halk meydanlarda gördü...

Hak arama mücadelesinin nasıl "gazlandığı/coplandığını/tomalandığını"nı yaşadı.

Hak arama özgürlüğünün adaletin iğdiş edimesi yolu ile nasıl yok edildiğini gördü/ yaşadı/anladı.

Ancak her nedense, halk, aydınlar, basın, görsel medya kanalları bu önemli sorunu yeteri ölçüde gündeme taşımadı.

Devletin temel esaslarını belirleyen en temel yasanın, her akla geldikçe hoyratça çekiştirilmesine seyirci kalındı.

Ama Türkiye halkı, bu içinden ne çıkacağı belli olmayan hokkabaz külahını onaylamadı.

İşte, düşüncemize göre, geldiğimiz nokta budur.