Gelin-cik

Rastık çekmiyor da,

Işık sürünüyor sanki

elâ gözler üstünde ince yaylara ,

kaşlara, gün ışığı...

Parmak uçlarıyla açıyor sanki

hamile bir gün doğumunun

kızıla boyalı tül perdesini

ve siyah puantiyeli.

Unutulmuş bir pınarın berraklığında

yıkıyor aynı anda,

yüzünü ve geçmişini.

Gökkuşağı bir taç oluyor, yedi renk

o cüretkar saçlarına,

fısıldarken

tertemiz yarın hayallerini

o narin kulağına.

Doğa, el ele vermiş

yeni bir sevdaya hazırlıyor onu,

mevsim dönümleri gibi.

Ve güzel bir geleceğin kokusu

burcu burcu

sarıyor o tenini ki ipeksi.

Uylukları ve narin kasıkları,

yakamozlu bir iç liman

gecenin içinde(n) kımıldıyor.

Yarınlara çapkınca göz kırparak,

telli duvaklı.

Gökte yıldızlar,

yüzünde sevda taşıyan ılık bir rüzgâ r...

 https://www.youtube.com/watch?v=YkdZTWc1wAQ 

İ. Ersin KABAOĞLU,

17 Ekim, 2014, Ankara