Giden yolcu

Ankara garına trenler gelir,

Trenler gider yolculu, yolcusuz,

Gidenlere hasretle sallanır eller,

Özlem alevi sarar, kalırsın öksüz.

Umutlarımı aldı, uzaklaştı tren,

Götürdü adım, adım uzaklara,

Gözüm yaşlı, boynum bükük,

Donuk baktım uzayan raylara.

Yetim kaldı büyük sevdam,

Çaldı tren seni benden,

El salladın küskün, mahzun,

Gittin, nedenini söylemeden.

Sensizim şimdi, karardı dünyam,

Yolunu kaybetmiş çocuk gibiyim,

Sen benden gittin gideli,

Ruhum bedensiz, ölü gibiyim.

NAHİDE ÇELEBİ

6 Ocak 19175 ANKARA