Gidip dururken

iç yakıcı bi acıdan geliyorum

yüzümün yarısında sular ince

tül gibi halis tül akışkan tutunmaz zemine

sessizce

iki yanından yanağımın sarkıtmayalı çok oldu saçlarımı

sebebi hep bu kuşlar

çoğu ne edeceğimi bilmez bi göl kıyısı yüzüm

ölümseyerek bakıyorum etrafa bi tuhaf alacakargalık

iliştiğim her saat zifir sessizlik

hadi gidin hürmetle gözlerinizden öpüp selam edecem

kırmızı kırmızı elmalar basmış dalları diyecem

nilgün çok gençti öyle gidipdururken

gördüm ben

uzun uzun taş oldum

sırtımda sevabına kuş yemleri

hangisi acından ölse hesabı bana

bilecem

1967doğumluyum. Lise mezunuyum. Okumayı ve yazmayı hep sevdim. Kelebek kanadı kırılganlığında bir ha..