Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

23 Mayıs '16

 
Kategori
Aşk - Evlilik
 

Gizli özne…

Gizli özne…
 

Bir martı kanadına tutundu parmaklarım. Öylesine ucundan tutayım rahatsız olmasın derken, pençesiyle kavradı bileğimi ve artık özgürlük yaşıyorum. Araf da iki meczupken, birlikte tadını çıkartmaya başladık yalınlığın. Gri yok. Ya siyaha boyanacak buralar ya da hep beyaz kalacağız. Ne olacaksa olacak işte, bize ne.

 

10421216_1501294620150234_1561037525228248874_n

Örtüler maskeler de yok. Şeffaflık var. Çırıl çıplak ruhlar şöleninde baş rol ikimizin. Tenden, candan başka, sadelik dışında hiç bir varlık ile kirlenmeyecek. Dilden gerçek olmayan hiç bir cümle dökülmeyecek. Delikanlıca konuşulacak her şey. Ulu orta korkusuzca yaşanacak. Anlamı olmalı her anın ve yaşanmamışlardan yaşanmalı. Birikirken eksiltmemeli, biriken yerde kaçak olmamalı, kaçaktan sızmamalı etrafa.Taşmalı belki ama dolmamalı. Doyulmamalı. Sevmeli ama sevilmemişi görmeli, anlamalı, anlatmalı.

 

fb_ımg_1454963409806.jpg.jpg

Ölçmeden, biçmeden ruh kararı ile giymeli üzerine aşkı insan, göz kararıyla değil. Giymişken yakıştırmalı hakkını vermeli. Aynaya baktım. Yakışmış. Yanaklarım hafif pembe, dudak kenarları yanaklara doğru esnemiş, şirinlik ve şapşallık arası bir yerlerde asılı kalmış yüzüm. Saçlarım, ellerim bile adından anlamlanmış. Kokladığın her saç telim ve dokunduğun her bir parmağım, hatta artık yalnızca bana ait olmayan ben bile anlamlandık. Üstüm başım sen kokuyor. İçimde sen yaşıyorsun.

Kaç kez kocaman gülümsemeli fotoğraflarımız olur? Kaç tane canım, kaç tane aşk, kaç tane özledim deriz bilemiyorum. Hesap kitap yapamayacak kadar sınırlarımı zorlamak niyetindeyim. Mırıldandığım, haykırdığım tüm şarkıların gizli öznesi, hayatıma hoş geldin.

Evrenin tüm yanlış anlamalarına rağmen dileğimsin benim. Dilediğimi bile fark etmediğimsin. Kayıplarımı bulduran, söküklerimi toparlayan, eksiklerimi tamamlayan ruhuna teşekkür ediyorum ve hatta o ruhu, bu bedene hediye eden Tanrı’ ya da şükrediyorum.

Hayat bir yerlerde benim onu fark edip yaşamayı bekliyormuş meğer. Geldim. Gördüm ve artık yaşıyorum. Hayat bildiği gibi geldi, bilmediğim gibi şekilleniyor ya bütün heyecan bundan işte. Bilinmeyen, söylenmeyen hiç bir fikir ve dillenmemiş hiç bir his kalmasın. Cesur olalım.

Ne kadar delisin bir bak bakalım? Ne kadar daha delirebiliriz, deneyelim mi? Ne dersin?

 

 
Toplam blog
: 158
: 253
Kayıt tarihi
: 22.08.15
 
 

Karşı kıyıdan kendi topraklarına geri dönmüş bir ailenin İstanbul'daki bolca edebiyat kokan evinde ..