GLOBAL YALNIZLIK

Kabuğuna nasıl sığardı ki insan

Telaşındayken yaşamın

Yarışındayken zamanın

Hırsındayken; makamın ve paranın

Pekala kim çekebilirdi ki onu kabuğuna

Dar gelirken koskoca dünya

Zevk-i sefanın sonsuzluğunda

Gezecek , tozacak onca diyar varken

Alışkındı emirleri büyük yerlerden almaya

Küçük olduğu nerede görülmüştü hükümdarın

Zerre virüsten olur muydu devasa salgın

Bulaşan, yapışan , yayılan , boğan, can alan

Korku deryasının adıymış meğer CORONA

Kod adı gibi : “ COVİD-19”

Rüyamda görsem inanamazdım

Uyanık olsam kuramazdım hayalini bile

Garantisi olmayan sabaha çıkışların

Karantinasındayız şimdi on dört gün

İzole duvarların soğuğunda

Acıların sıcağında kalakaldık

Öyle kıran kırana bir savaş ki bu

Düşmanı insana , insanı düşmana yabancı

Can aldıkça tanınabilen

İyileştikçe çözülebilen

Hasta gemisinin, terk etmeyen kaptanları

Biliyoruz ki virüs topunun tam da ağzındasınız

Tankınız, ambulans, zırhınız tulumunuz

Kalkanınız maske ve eldivenleriniz.

Bugünlerde en çok da bahara özeniyoruz hep birlikte

“Evde Kal” çağrısına, dallarında umut açarak cevap veren ağaçlara

“Hayat eve sığar” sloganlarına gökyüzünde kanat çırparak  alkış tutan kuşlara

Güneş, sağlık doğuracak hem de gümbür gümbür var mısınız kalp birliğine?