Göğün maviliği kadar ivedi..

Sen kendi teninin şahısın..

Kendi varoluşumuzun, arzularımızın gideceğimiz yolun; tüm tercihlerimizin tek hükümdarı biziz. Hayatımızı belirken hayatı da belirleriz.

Öfke ya da uysallık; gücenmek ya da gönül almak, suçlamak ya da katlanmak; anlaşmazlık yada adalet; bölmek ya da bütünün parçası olmak; razı olmak ya da değiştirmek hepsi bize bağlı..

Bulunmak istemediğimiz yeri terk etmek yeniden denemek bu anlamda sert, kararlı olmak bize bağlı.. Sabırla neşeyle yeniden başlamak ya da acıyla razı olmak bize bağlı.. Doru at ya da deli yiğit olmak her devirde geçerli, bize bağlı..

Ve şimdi değilse ne zaman; burası değilse neresi, ne zaman kendi teninin şahı olacaksın? BU yaşamı ne zaman edineceksin? Ne zaman bu maskeli baloyu başkalarının tarzını terk ederek dilediğin yönde kavrulacaksın?

İçinizde kaldı ise hayatı yeniden yakalamaya, elinize almaya dair en ufak bir su damlası; yeterli yoğunluğa ulaştığında taşın içinde sıkışmış bir su damlasının yaptığı gibi içinde bulunduğunuz kayayı un ufak edebilirsiniz.

Her şeye rağmen ve hiç tereddüt etmeden kendi teninizin şahı olmak elinizdedir; razı olmak ya da vazgeçmek.. Vazgeçmek şikâyetin ötesine geçmek; yeniden varoluşumuza sahip çıkmaktır, değişmek değiştirmektir. Biraz cesaret ve sezgisel güç gerektirir…

Değişmek soyut, yabancılaşmış ve sahte olanın yerine doğrudan dolaysız ilişkileri hakim kılmak için elini taşın altına sürmektir. Sırtınızda laptop olsa da sokaklarında yürürken şehrin, dönüp sevgilinizi burnundan öpmektir… Bi şekilde ve kendiliğinden doğrudan gün ortasında şehri rahatsız etmektir…

Rahatsız et sarhoşluğunla kendi salgılarından olma şarabın verdiği sarhoşluğunla, rahatsız et erdeminin dumanıyla, hoşgörünle, gülümsemenle, sessizliğinle; duygularının sezgilerinin tanrısallığıdır bu halin: Özgürlüğünün ön koşulu…

Bizim halimiz Amour fou’ dur.. Özgürlük tutkumuz kara sevdadır.

Yolumuzu belirleyen aşk ise gereken yapılır; her hücremizle gülümseyerek ve sevinçle: İnsan..

“…hali hazırda kendi teninin şahısın; çiğnenmesi mümkün olmayan özgürlüğün tamamlanmak için yalnızca diğer şahların sevgisini bekliyor: bir rüya politikası, göğün maviliği kadar ivedi.”