- Kategori
- Şiir
Gökova aşığı
Cennet Gökova
Elimde kemanım
İniyorum Muğla’nın Gökova’sına.
Buluyorum yaşlı bir ağaç gölgesi, oturuyorum
bakıyorum kadın azmağına.
Yalnız kalmış belli.
Nasıl beslenir koca azmak?
Soru mu şimdi bu!
Çıktığı yer belli
koca sakarın altından
Yalnız mı dedim?
Peki, bu kuş sesleri de neyin nesi?
Yalnız kalmış belli.
Nasıl beslenir koca azmak?
Soru mu şimdi bu!
Çıktığı yer belli
koca sakarın altından
Yalnız mı dedim?
Peki, bu kuş sesleri de neyin nesi?
Sazlıklara bakıyorum
yuva olmuş Gökova’nın kuşlarına.
Ne kadar da mutlular.
Ben çalıyorum
Birlikte şarkılar söylüyoruz.
Arada bir ağaç yapraklarını oynatarak bize eşlik ediyor.
Nakarat kısmında ördekler başlıyor
Vak, vak, vak…
Hani yalnızdın sen kadın azmağım?
yuva olmuş Gökova’nın kuşlarına.
Ne kadar da mutlular.
Ben çalıyorum
Birlikte şarkılar söylüyoruz.
Arada bir ağaç yapraklarını oynatarak bize eşlik ediyor.
Nakarat kısmında ördekler başlıyor
Vak, vak, vak…
Hani yalnızdın sen kadın azmağım?
Bakıyorum peş peşe geliyor dostların.
Aaa… O da ne? Balıklar bizi izliyor.
Öyle kalabalık, öyle kalabalık ki
Bak alkış tutmaya başladılar.
Şimdi keman daha güzel ses veriyor.
Öyle kalabalık, öyle kalabalık ki
Bak alkış tutmaya başladılar.
Şimdi keman daha güzel ses veriyor.
Mutluluk şarkısına devam ediyoruz hep birlikte.
Birden pancar motorlu tekneler geçmeye başlıyor.
Pat, pat, pat…
İçinde insanlar var.
Şarkımız eşliğinde seyrederken azmağı
hepsinin yüzünde tebessüm.
Hava kararmaya başladı.
Balıklar çekildi, ördekler uykuda.
Hepsi birden sustu.
Kadınım
Kadın azmağım
Bak yine kaldık başbaşa.
Birden pancar motorlu tekneler geçmeye başlıyor.
Pat, pat, pat…
İçinde insanlar var.
Şarkımız eşliğinde seyrederken azmağı
hepsinin yüzünde tebessüm.
Hava kararmaya başladı.
Balıklar çekildi, ördekler uykuda.
Hepsi birden sustu.
Kadınım
Kadın azmağım
Bak yine kaldık başbaşa.
Timur Kocabıçak
Ula Aşığı 15.11.2013