Gönlüm sensiz kaç Mevsim geçirdi sayamadım

Gönlüm sensiz kaç mevsim geçirdi sayamadım. Sensiz kaç gece, kaç asır ağladım bilemedim, anlayamadım. Sensiz taş duvar yüreğine öfkemle kaç mevsim haykırdım bilemedim.
Ama elveda sözünü hiç unutmadım, unutamadım.

Vurgun dalgalar gibi her gece vurgun yiyorum. Elveda sözünün çığlık feryadının zifir karanlık gölgesinde. Kervan dolusu sözünle, hazan yaprak gözlerinde ölümü yaşıyorum.
Dudaklarına benden başka yalnızlık ve özlem dokunuyor diye yok oluyorum.

Biliyorum sen de benim gibi yalnızsın. Kara bataklığa düşmüş kara bahtımızı yaşıyoruz.
Elveda sözünle. Neden buna engel olamadım bilemiyorum. Sen neden terk ettin onu da bilemiyorum. Neden ayrıyız onu hiç bilemiyorum.
 

Şimdi sana koşuyorum. Beni sevmen için. Beni anlaman için. Seni anlamak için. Bekle beni üzüm gözlüm Sana geliyorum şirin sözlüm. Yoldayım sana koşuyorum...