Gönlün gözüne görüne ey can gecelerde

Ey dide* nedir uyku gel uyan gecelerde
Kevkeblerin* et seyrini seyran gecelerde.

 

(Erzurumlu İbrahim Hakkı)

Her akşam yalancı güneşlerin odamın tavanında parlamasıyla gün bitmez, akşam olmaz, gece gelmez oluyor hayatıma. Hep aydınlık, hep internetim var, hep televizyon açık. Benim için gece yok, üzerimdeki güneş hiç batmıyor demek ki bana ölüm de yok.

 

Karanlıkta kalabilen bir ruh ancak dünyalık meşguliyetlerden azade kalıp ötelere bakabilir. Çağrı filminde Anthony Quinn'in ağzından duyduğumuz bir cümle vardı "gece çölde düşünürken, Allah'ın dört duvar arasına sığdırılamayacağını anladım" der put inancından nasıl vazgeçtiğini anlatırken.

 

Bu yüzden belki de İslam kültüründe gecenin ilk kısmında uyuyup sonrasında ibadet için uyanmaya özel önem verilmiş, Kur'an ın gece okuyuşu ile düşünerek okunması tavsiye edilmiştir. Modern kültür ise bizlere elektrik vererek (aydınlatma,tv,internet) bizi gece geç vakte kadar uyanık tutuyor ama bir gece yaşamıyor ruhumuz, gözümüz sürekli görüyor ama gönlümüz görünür olmuyor bir türlü.

 

Bunca ışık, bunca ekran, bunca ses varken kabir karanlığına kadar düşünme fırsatı bulmamız zor gözüküyor. Yunus gibi diyelim. "Bunca varlık var iken, gitmez gönül darlığı ". Varlıksız kalmaktır karanlıkta kalmak.