- Kategori
- Edebiyat
Gönül Kapısı
Her kelimesi canımı ayrı acıtıyordu, dünyanın en sivri dikeni gibi. Hepsi acıtıyordu canımı, hepsi.
Aç kapıyı; seni üzgün göreyim, ağlarken. En ince damarını hissedeyim kalbinin, ama en incesini.
Ağlarken göreyim seni. Canın sıkılınca ilk benim yanıma gel, tazeyken. O gözyaşı yarana tuz olurken, ben göreyim canının acısını.
Hiç ağlamış mıydın? Hıçkırmak nedir bilir misin? Ya da hıçkıramamak?
Ne kadar çok detaya takıldın benim için? Hiç mi? Ama sana bir sır vereyim, ben detaylarda saklanıyorum.
Kim gözlerini kapladıysa sis bulutlarıyla, ney sebep olduysa buna sevgilim, bekleyeceğim. Sisler yükselip hava aydınlanınca gözlerinde, tanıyacaksın beni.