Gönül tokluğuna

Bana çay veren herkese şiir aktı dilimden 

Oysa şiir ıslatmıyordu kurumuş boğazları 
Gönül tokluğuna yazdım 
Umurunda olmadı kimsenin 
Kimse de çay vermedi sonra. 
Sonra ben, bana çay vermezler korkusu yaşamadım hiç!
Çayı yazdım, şiiri içtim 
Kalemimi batırıp bardağıma!
Bulutları niye severim ben? 
Gece bile! 
Yıldızların resmini bakmadan yapabileyim diye! 
M'S