Gönülden gönüle giden yol

‘Kalpten Kalbe Bir Yol Vardır Görülmez
Gönülden Gönüle Gider’
Neşet Ertaş


     Babası İspanya`nın en ağır siyasi cezalarının verildiği bir hapishanede mahkûmdu, küçük kızın. Fırsat bulduğu her hafta sonu babasını ziyaret için annesiyle birlikte hapishaneye giderdi. Yine bir ziyarete giderken babası için çizdiği resmi yanında götürdü ancak hapishane kurallarına göre özgürlüğü çağrıştıran her türlü şeyin mahkûmlara verilmesi yasaktı.

     Bu sebeple kâğıda çizdiği kuş resmini kabul etmemişler ve oracıkta yırtmışlardı... Çok üzülmüştü küçük kız. Babasına söyledi bunu, o da "üzülme kızım, yine çizersin; bu sefer çizdiklerine dikkat edersin olur mu?" dedi.

     Küçük kız diğer ziyaretinde babasına yeni bir resim çizip götürdü. Bu sefer kuş yerine bir ağaç ve üzerine siyah minik benekler çizmişti. Babası keyifle resme baktı ve sordu: "Hımmm! Ne güzel bir ağaç bu! Üzerindeki benekler ne? Portakal mı?"

     Küçük kız babasına eğilerek, sessizce şöyle dedi :

     "Hişşşşt! O benekler, ağacın içinde saklanan kuşların gözleri...


     Hayatta bazen sözlerin yetmediği, sözlere gerek kalmadığı portreler, resimler ve bakışlar vardır. Geçenlerde Suriye de yaşanan savaşta yüreğimi parçalayan bir resim gördüm. Belki de iki yaşında bir çocuk ip ile idam edilmişti. Ne kadar acımasızdı savaşlar. Sadece görüntüleri ile birlikte bile söze gerek bırakmıyordu. Esasında o kadar muhteşem bir dünyada yaşıyoruz ki… Rabbimizin o kadar büyük nimetleri var ki bizlere sunduğu. Ama maalesef insanın insana yaptığı bazen ne kelimelere sığıyor, ne de cümlelere.


Bir bakışın kudreti bin lisanda yoktur
Bir bakış bazen şifa bazen zehirli oktur...

Bir bakış bir aşığa neler neler anlatır
Bir bakış bir aşığı saatlerce ağlatır.

Victor Hugo