Gördün mü bak 23 oldum

Aslında pek adetim değildir başkaları hatırlamadan kendi doğum günümü söylemek ama bu sefer tutamadım kendimi yazıya vurdum :)

Hep aşka şiirler yazılar yazdım, yüreğimle beraber koştum peşinden yalın ayak, çamurlara takılarak. Kimi zaman güldüm, kimi zaman aşka kapıldım.. Hiç kaybetmedim yüreğimdeki sevgiyi, masum çocuk neşemi.

Ömrümden bir ömür daha geçip gitmiş, bir kat daha sevinçlerime sevinç, yüreğime aşk eklenmiş.

Daha çok genç ve en güzel çağımdayım aslında, hayat da bana güzel diyebiliyorum :)

Hatırlıyorum daha çocukken oynadığım oyunları, (oyuncaklarım hala duruyor çekyat altında) :) kumdan pastalar yaptığım, tebesirden, kiremitleri kırıp pastamı süsleyip, oyunlar oynardım durmadan..

Düştüm, kalktım, yürüdüm, koştum, hatta anne karnında fazla bekleyemeden 7 aylık  erken doğdum, ölecek gözü ile bakarlarmış bana, el kadarmışım, ağlamışım. Yürümeye başladığım anda koşmaya başlamışım, düşe kalka öğrenmişim hayatı, hayatın acımasızlığını, çünkü hep yüz üstü patttt diye düşerek alnımda fındık gibi şişlikler olurmuş..

Ardına büyümüş ellerim, yüreğim, sevda sözcükleri ile tanışmışım, ardı sıra geçip gitmiş yıllar ve 23 olmuşum..

Küçücük yüreğime, sevda, aşk, hayaller sığdırmışım, büyüyorum işte bir filiz gibi.

Keşke hep çocuk kalabilsek ya öyle değil mi ?

Bugün istiyordum ki istanbul tebessümünü katsın yüreğime, cıvıl cıvıl olsun şehrim, kıpır kıpır olsun, ama ne şanslıyım ki doğum günüme bereketi ile geldi...

Dilekler tuttum bugün öyle çok ki,

Bir tanesi de sizin için olmasını isterim,

Tüm güzellikler bu yazıyı okuyanlar ile olsun..

 Sevgilerimle..

 İlknur AKPINAR..