Güle güle güler yüz

Yeryüzünden bir değer daha geçip gitti.

Yanımızdan,

yanı başımızdan.

Biz bu ülkede güzel insanlar da gördük oğlum.

Bizim ülkemizde şemsiyesini kendisi taşıyan, bakanlar da oldu.

Biz bu ülkede Cumhurbaşkanlığını reddedebilen siyasiler de gördük.

Tevazu içinde yaşayan bir Cumhuriyet nesli...

Suratını asmadan ciddi olabilen, , büyük adamlarken küçük gölgeler veren insanlardı onlar. Çelimsiz bedenlerinde kocaman yürekleri vardı.

Bir bilim adamının aydınlık tebessümü dondu bugün.

Mahçup duran o yüz, soldu.

Bir ülkenin güler yüzlü sevgilisi öldü.

Bir sanat müziği dinler gibi huşu içinde oturan,

bir serçe, evet bir serçe gibi ürkek bakan,

koca bir bakan ,

bırakıp karanlıklarda bizi, göçtü gitti.

Erdem eksildi yurdumda, tuzlu bir damla yaş daha aktı, azmış gibi sanki tuzu suyunun...

Bir şehit gibi gitti,

sessiz, sedasız...

Şatafatsız yaşadı, öylede öldü zaten.

Sessiz sedasız.

Yüzündeki o mahçup bakışını,

Serçe ürkekliğini sildi gitti...

Bir emanet gibiydi sanki. Ata’dan yadigar.

O büyük neslin yetiştirdiği bir kuşak.

O kahraman tarihin tanığı,

Çekip gitti işte.

Bu yıl Cumhuriyetin bayramı olamadı zaten.

Öncesiyle sonrasıyla bir değerler yitimiydi sanki.

Şehit verdik sanki değerlerimizi bir bir...

Her gidiş, bir yıldızı kaydırır göğümüzden. Biraz daha karanlık kalır gece.

Ayımızın bir yıldızı daha eksilir her gidişte. Bayrağımız daha kırmızı olur belki ama sanki gecemiz de biraz daha karanlık kalır...

Güle güle serçe ürkekliği,

Güle güle tertemiz yürek,

Sessiz sedasız

güle

güle...

Alizarin’den sevgilerle...