Güllük; Leyla ile Murat

Odasına çekilmiş müzik eşliğinde gazete ve dergisini okuyan adamın sırasıydı, Güllük; ama öteki öne geçti; izin var mı? Alınmış.

Deniz, mavi yeşil oynuyordu kendi dünyasında. Bulut sarışındı ve balıkların keyfi yerindeydi. Bu dünyada, bu keyifte Murat yüzüyordu….Kara gerilerde kalmıştı, o dünyada.

Şimdi Leyla yanında yüzüyordu, iki kulaç önce, denizin derinliğinde tanışmışlardı. Dalmayı, dalıp dalıp açıklarda yüzmeyi seven iki insan.

İlk merhaba Leyla’dandı, çekingen gülüş Murat’ta. Daha önce bu denizde yüzmüştü Leyla, Murat için bu deniz ilkti; şimdi diğer denizlerde olacaklardı ki…

Leyla deniz dolusu, balık, gök konuştu ve Murat ıssız ada sakinliğinde dinledi. Dönüş zamanı!... Kara! Leyla, kalalım, diye ısrar etti, bu mavi derinlikte; Murat, kısa bir hayırla geçiştirdi Leyla’yı.

Leyla birdenbire dalgalandı ve Murat’ı yuttu.

1. Not: Murat, bildiğimiz sıradan Muratlardandı; ama Leyla?

2. Not:

Dalmanın,

açıklarda

yüzmenin

bir bedeli

vardı Murat;

ama şanslısın,

hiç olmazsa

yutulmadan önce

Leyla ile tanıştın,

bu ayrıcalıktır.

Ş.Y.