Gülüşmeler ve alkışlar!

“Bir zamanlar. New York Metropolitan Operası sanatkârlarından bazıları, profosyonel “alkışçılar” kiralıyorlardı. Görevleri, operanın belirli yerlerinde alkışlayarak dinleyicilerin ilgisini çekmek ve uyuyanları uyandırmaktı. Büyük tenör Carusa bile bir istisna değildi. Operanın 1935 yılında yönetimini ele alan genel müdür Edward Johnson’un bu”şakşakçılar”ı atması, New York basınında derin tepkiler yaratmıştı.

Tecrübesi az olan hatiplerin çoğu, dinleyicilerin alkış ve gülüşlerini kazanmalarına rağmen, o durumlardan istifade etmesini bilmezler; sanki hiçbir şey olmamış gibi, alkış ve gülüşler kesilmeden, konuşmalarına devam ederler. Böyle bir durumda, hatibin sözlerinin pekçoğu, salondaki “gürültü”den ötürü işitilmez ve bu da pek tabiî, hatibe puan kazandırmaz.

İyi bir komedyen (şakacı) seyircilerin gülüşleri devam ederken konuşur mu? Ne münasebet. O, ses çıkarmaksızın sükunetin geri gelmesini bekler.

Siz de onun gibi yapınız: alkış ve gülüşmeler kesilmeden sözlerinize devam etmeyiniz”

Ancak ortaya sergilediğiniz oyunda seyirciler gülmüyor ve tepki gösteriyorsa bir süre sahnelerden uzak durmanız sizin hayrınıza olur.

Orda burda dolaşarak insanların dikkatini çekmeye çalışmak, sizi, ortaya sunduğunuz oyun içindeki durumunuzdan çok daha gülünç duruma sokar!

Etrafımda dolaşanların, menfaatleri gereği gaz çıkardığımda beni alkışlayanlardan değil; doğruysa doğruyu, yanlış ise yanlışı söyleyecek, cesaretli dostlardan olmasını tercih ederim.

Şakşakçıların sadece Amerikada olduğunu düşünmek büyük aptallık olur. Unutulmamalıdır ki Osmanlı döneminde bu dalkavuklar devletten maaş alıyorlardı.

Onların torunları halen serbest piyasada bedava çalışıyorlar."Bedava"