- Kategori
- Şiir
Gülüşünden öptüm kirpiklerini ağrıtmadan ...

Ne yanar kimse bana ateş-i dilden özge, Ne açar kimse kapım bad-ı sabadan gayrı..Fuzuli
İlk önce ruhun dokundu tenime
Sonra ellerinn..
Sonra ...
Kondun kanatlarıma
Üredi
Üretti
Aşk, sevgiyi
Sevgi seni
Şimdi..
Şimdi arar oldu tenim
Ellerini,
Sevişmelerini.
Ve...ve ben seni
Özledikçe...
Tenim, ten-leri
Ellerim, el-leri
Sen sanacak diye
Korkuyorum...
Korkuyorum,
Uyanmaktan sensizliğe.
Ve biliyorum ki korku
Kayboluştur sevgilide.
*
Sonra..sonra diyorum hadii gel
Çık gel düşlerimden, gerçeğim ol
Çık gel gördüklerim sen değil,
Sen gördüklerim ol !
*
Gel seninle rüzgarı yamacımıza alalım
Gel.. gel yeter ki ,
Seni aramasın
Sensiz kalmasın yarınlarım
*
Biliyor musun ölüm güzelleşiyor sesinde
Parçalanıyorum derinlerimde
Ölüm,güzelleşti şiirde
Ölüm, güzelleşti seninle
Yine ölesim tuttu
Sensizliğimi farkedince
Öleyim ...
Öleyimmm !
Seni sensiz yaşamaktan
Yoruldu bedenim !
*
Gülüşlerimle sarılı yaralarım,
İçmeye gerek yok kafa hep güzel
Sarkıt beni şimdi baş aşağı .
*
*** Gölgeler beynimi kemirirken aklım şaşı bakıyor. İçimde bir ben eriyor. Fırtına değil alev olmuş yokluğun sessizce yanıyor. Kimseler duymuyor benden gayrısı sağır. Sadece sen ol istiyorum, yorgunum öyle çok yorgunum ki saçlarımda anne eli eksiliğine bir de ellerini ekletme , el-ler üstüme üstüme geliyorken korkum düşmekten yana , aratma kendini bana , hadi gel artık yanacaksak yanalım yan yana, yana yana, kana kana ***