Gümüş mavisi öptüm

Güneyden esen bir sevinç var penceremde.
Beynimde küskün bir endorfin,
Arka bahçemde tüyler ürperten goncalar var.
Yine mahzun, yine itaatkârlar. . .

Yerin dibine zıkkım gibi saplanmış yine,
Küçüklü irili ihanet tohumları.
Kalbimi terleten hain gözlerin,
Güneşin sarhoşluğuna takılmış yine, yeniden. . .

Eyvallah çektiğim avuç dolusu selamların sillesindeyim.
Sürüp giden dolaylı anlatımlar yine dudaklarımda titrer.
İlk aşk gibi ilk sevişmem de yıldızlarla oldu,
Gözlerimden yine kirli kehanetler akmakta usulca . . .

Gümüş mavisi öptüm, taş dudaklarından.
Lacivert bir okyanusun bağrında yanarken avuçlarım,
Ten rengi kumlarda belirirdim hayal mayal.
Yüzümde açlıktan kalma fahiş bir hain gülüş kaldı yine, yeniden. . .

Gökhan Cenker'den. . .