Gün olur...

Güneş tepelerin ardından kaybolmak üzere...

Mutfaktan balkona çıkarttığım plastik taburede benim kilomda biri ne kadar rahatsa o kadar rahatım...

Evlerin çatılarına, sokaktan geçenlere, mahallede yeni başlayan inşaata bakıyorum...

Pazar günü bile çalışıyor adamlar... Gürültü sabah dokuzda başlıyor... Haftanın tek tatil gününde yapmayı planladığınız yatak keyfini bile çok görüyorlar...

Açayım telefonu birilerine şikâyet edeyim diyorum...

Çevirecek numara bulamıyorum...

Hem ne diyeceğim?

Kime derdimi anlatacağım... Yüzlerce kişi yaşıyor bu mahallede... Sadece ben mi rahatsız oluyorum?

Pazar sabahları erken kalkmayı seviyoruz öyle mi?

Peh!

Daha on gün önce, inşaatın oldu yerde, içinde incir ve badem ağaçları olan boş bir arsa vardı...

Bugün neredeyse birinci katı çıkıyorlar...

Korkutucu bir hızla değişiyor her şey...

Ağaçların yerini beton insan yuvaları alıyor... Hoş bu neredeyse gecepartmanlara yuva diyesim de gelmiyor...

Çocukken şimdi oturduğumuz sitenin olduğu yere gelmeye korkardık...

Bağlar, meyve bahçeleri, silahlı kır bekçileri, köpekler, kuytulara saklanmaya çalışan mekânsız çiftler, saklı gözlerin farkına varınca yanındaki kadını unutup yalınayak davetsiz misafirleri kovalayan sinirli eli kursağında kalan ağabeyler...

İnsan düşünmeden edemiyor... Kim oturacak bu kadar dairede?

Bir insan kaç evi olsun ister?

Mesela siz kaç eviniz olsa mutlu olursunuz?

Bir, iki, bir de yazlık olsun üç... Emekli olunca iki kuruş maaş geçecek elinize nasıl geçineceksiniz?

Standartlarınız ne olacak?

En sağlam yatırım gayrimenkul öyle değil mi?

Dört!

Beş mi?

Beş yeterli mi?

Bir evde siz oturursunuz, diğerinde oğlan... Kızın ne olacağı belli değil giderse çapsızın birine!

İki daireyi kiraya verseniz şimdinin parası 500’den etti mi 1000 Lira... Emekli maaşı da sekiz yüz...

Nasıl diyordu Can Yücel şiirinde?

“ Bugünlerde herkes gitmek istiyor... Küçük bir sahil kasabasına, bir başka ülkeye, dağlara uzaklara...”

Şu inşaat başladı ya, bugünlerde en çok ben gitmek istiyorum...

Kim bilir belki şarkıdaki gibi “gün olur alır başımı giderim”...Kim bilir?