Gün yeniden başlar!

Her şey çözümsüz gibi gelir bazen; çözümsüzlüğün karşısında boyunuz kısalırken, kapanırken iyice kendinize, birden genel olanı farkedersiniz, etrafınızda yaygın olanı; geneldir haliniz, herkeste yaygındır, öyleyse normaldir; normal olanı keşfettiniz.

Normal ile ne işiniz olabilir?

Çözümsüzü olduğu yerde bırakıp kalkarsınız, düzlüktesiniz, hatta birde arkaya doğru gerinirsiniz, boyunuz yeniden uzar, kamburunuz varsa düzelmiş gibi gelir.

Değişen nedir peki, baktığınız yeri değiştirmişsinizdir bulunmak istemediğiniz yeri terk etmişsinizdir; umursamadığınızı fark edersiniz; basit olanı buldunuz sanki; kalıcı umursamamak!

Artık yalancı dürüstler değil zalim dürüstler vardır ortamda ya da kimse yoktur, hepiniz kimsesiniz, hiçsinizdir ama yan yanalığı; omuzların sağlamlığını sezersiniz...

İnsan kaderiyle sözleşme yapamasa da, kaderin getirdiklerinden tercih şansı olur.

Hikayesi bazen neşeli, bazen hüzünlü akar, bazı sahneler gerilim dolu, bazıları aşırı hızlıdır.

Penceresinden kapısından kimler girecek, kimler çıkacak bilemez.

Geriye baktığında ise kahramanı olduğu bir çok hikayesi olan ve artık kendine yalan söyleyemeyen bir ‘tecrübedir’ artık.

Ve “kimsin sen” diye düşündüğüne kimsin diye sormaz, kendindeki soruyu paylaşır cevabı bilinmez soruyu ve cevap aramadığı; cevaba ihtiyacı olmayan soruyu..

“...O günden beri sanırım sevmenin ne olduğunu da öğrendim: atılganca kendi duyguları üstüne "abartmalı" iddialara girmek değil, karşıdakine özenle davranmak, onun arzularına ve ritmine saygı göstermek; hiçbir şey istememek, verileni kabul etmeyi öğrenmek; her armağanı yaşamın bir sürprizi olarak kabul etmek; aynı armağanı ve aynı sürprizi iddiasızca, hiçbir zorlamaya başvurmadan, karşıdakine de yapabilmek. Özetle, yalın özgürlük! Cézanne neden Sainte-Victoire dağının her anının ayrı resmini yapmıştı? Her anın ışığı ayrı bir armağandır da ondan.

Demek ki yaşam, tüm dramlarına karşın, hala güzel olabilirmiş. Altmış yedi yaşındayım; kendim için sevilmediğimden gençlik tanımamış olan ben, şimdi kendimi hiç olmadığım kadar genç hissediyorum.
Bu iş yakında bitecek olsa da.

Evet, bazen gelecek uzun sürüyor.

l'avenir dure longtemps”

Gelecek Uzun Sürer, Louis Althusser
Kaynak: Gelecek Uzun Sürer, Louis Althusser, Çev: İsmet Birkan, Can Yayınları, İstanbul, 1998, 2. Basım