Güneşi görmek

Yorgun bir savaşçı gibi yaşamın içinde olmak. Hayallerden ve ütopyalardan hiç vazgeçmemek. Arada molalar vermek. Bir filme gitmek GÜNEŞİ GÖRMEK için. Yeniden yurdumun üstündeki gölgeleri görmek. Gerçeklerin yorumsuz ağırlığında bunalmak.

Yüreğine emeğine sağlık Mahzun Kırmızıgül.
Karlı dağlarda gencecik bir insanın çığlığı. Muhsin yazıcıoğlu ve beş değerli insanı bunca teknolojiye rağmen kaybetmek. Ekonomik kriz, sağında solunda işini kaybedenler, üzüntüler ve seçim tiyatrosu.
Baharın gelmesi. Güneşi görmek, içinde kıprtılar duymak. Bunca karmaşanın arasında sevginin ümit fidesini içinde hep sulamak büyütmek. Bir çocuk gülüşünde, güzel bakan bir gözde yaşamı yeniden tazelemek.

Kaçma çabalarının hep sevgiye dönüşle sonlanması.. Ve eski bir şiirde buluşmak.

Fısıltı

Dün gece rüzgar yine ismini fısıldadı,
Bir bulut düştü gözlerime, bende ağladı,
Mühürlenmiş dudaklarımda bitmemiş şarkılarla,
Gönlüm seni yıllardır sandıklarda sakladı...

Hani şimdi sen oradasın ya,
Şehir nasıl da mutludur aldığın her nefeste,
Sonbahar hiç bitmez burada, güneşi solgun
Gökyüzünün mavisini götürdün ya gözlerinde..

Neyse hikaye hep aynı, sonu masal,
Günlerle tesbih çekerim, dualar yüreğimden
Bir rüzgar okşarsa saçlarını, bir kuş görürsen,
Sonsuz bir sevdanın fısıltısıdır sana benden...

Cansın Erol