- Kategori
- Şiir
Güneşim
Güneşim....
Onca gezegen arasında(n) seçtiğim,
Tek gönül eşim!
Yaşamımda,
Hiç batmayacak bir güneş gibiydin.
İçime doğuyor, içimde doğuşun gibi,
Hem, evren yasaları da aşikâr,
Elbet bir gün batacaksın.
Benim korkum, batacak oluşun değil,
Bir daha doğ(a)maman yüreğimde...
Yoksa bilmez olur muyum,
Her batış sonrası, bu sonsuz evren
Yeniden doğuşlara gebe...
Ben, hem bende yeniden doğ(a)mamandan
Hem de bu korkuma alışmaktan korkuyorum!