Gurbetteyim

Gurbetteyim,

Şuurun lambaları sönük,

Şiirin alacakaranlığındayım.

Ateşböcekleriyle dolu bir karanlık,

Ateşböcekleri anılarım

Her şey yalan

Gerçek olan sensin.

Senin kokun, senin saçların ve ben

Gerçek olan bu yanış

Gözlerini kapat

Başın göğsümde dinlensin.

Kendimi ırmağın sularına bıraktım

Bu ırmak sensin.

Gurbetteyim

Şimdi yalnız seni düşünüyorum

Gönlümün bahçesinde senin kokun

Kokuların en güzeli

Aynı şarkıyı söylemek yada

Aynı şarkı olmak kalp kalbe

Sözlerim neden kağıdı yakmıyor aşk ateşim

Şuurun lambaları sönük

Şiirin alacakaranlığındayım.

Gençliğim çölde akıp giden

Başıboş bir ırmaktı

Tekdim

Bir Şubat günü, kalbime göçüp geldiğin ana kadar

Bohçandaki sevgi, umut ve aşkla

Tekdim

Sonra tekrar seni duyuyordum

Bir pınar sesi kadar berrak

Bir kuş cıvıltısı kadar hür

Sen, kalbi gözyaşı kadar temiz

Bir çocuk bakışı kadar aydınlık

Sen bensin, ben senim

Ben hep aynı korkuları,

Acıları, heyecanı hala yaşıyorum

Yıldızsız, cıvıltısız, katran gibi bir gece

Neler çektiğimi anlatamam

Eyyub’un sabrıyla pişiyorum

Şuurun lambalarını artık yak diyorum

Hafta sonunu bekleyemeyecek kadar

Sabırsızım

İstediğin an istediğin yerdeyim

Bir alev denizinden geçilerek varılan vuslat

Kilometrelerce uzakta

Aynı ıstırabı yaşıyoruz

Yalnızsın ve benimlesin

Yalnızım ve seninleyim

Mesih bekler gibi bekliyorum temmuzu

Kalbime şiir işliyorum

Soğuk bir kış günü

Istıraplarıyla yalnız

Koca şehirde yapayalnız

Ben heyecandım, şiirdim

Sen fırtınasız bir yaz akşamı

Fırtınasız bir liman

Biz elest bezminde birbirimizindik

Bu aynada ikimiz vardık

Eriyen, dağılan, kaynaşan ikimiz

Daha yanacağız sevgilim

Gelecek daha büyük, daha derin

Ama vahası olan bir çöl

Göğü yıldızlarla dolu

Seninle başladı,

Seninle bitecek.