Güzel bir gün

Bu sabah erken uyanmıştım. Camdan bakarken iki tane arkadaş görmüştüm. Çok üzülmüştüm. Çünkü benim hiç arkadaşım yoktu. Hep huysuzluğum ve bencilliğim yüzünden. Bütün arkadaşlarımı kaybetmiştim.

Ama arkadaşlarım benden hep olumlu davranmamı istediler. Ben de bu yüzden kendimi hep insanlardan uzak tuttum.

Sabahleyin ekmek almaya bizim sitenin ordaki markete gittim. Ordaki herkes neşe saçıyordu. Ben yüzümü asmış yanlarına gittim. (Bir tane ekmek verir misiniz) dedim. -Adam:(tamam hemen getiriyim) dedi. (Neşeli bir yüzle). (Ben de tamam çabuk ol) dedim. Ekmeği alır almaz koşa koşa eve gittim. Kahvaltımı yaptım. Odama gidip üstümü giyindim. Çok güzel bir gündü. Sitede dolaşmaya çıktım. Yine çok iyi arkadaşlar gördüm. Yanlarına yaklaşıp (benim hiç arkadaşım yok)dedim. Onlar da bana (bizimle arkadaş olabilirsin) dediler. Ben de (çok iyi olur)dedim. Birlikte gezmeye başladık.

Artık benim de arkadaşım olmuştu. Hem de çok iyi arkadaşlarım olmuştu. Çok sevinmiştim. Arkadaşlarımı kaybetmemek için kötü huylarımı bırakmıştım. Artık hiç somurtmuyordum. Çünkü çok mutluydum. Kötü huylarımı bırakıp çok mutlu bir insan olmuştum. Çok güzel bir gündü.