Güzel şeyler

E günlüğüme notlar...

Yaşam dedikleri iki nefes arası...Doğumla ölüm arasındaki zaman dilimi sanki göz açıp kapama mesafesi kadar kısa. Ama kısa diye adlandırılan bu zamana da neler sIğmıyor ki...

Emekledim, yürüdüm, koştum, yoruldum, durdum, duruldum, oturdum, dinleniyorum derken geçiveriyor ömür.

Eğitim hayatı ve peşi sıra gelen evlilik ve ardından da meyvelerin toplanma zamanı, yani çocuklar. Doğadaki en tatlı meyve sanırım onlar. Ana, baba, kardeş hepsinin yeri ayrı ama illaki evlat...

Kendi çocukluğum, gençliğim bana daha bir karış mesafe uzaklığındayken, benim geçtiğim yollarda yürüyen iki can özüm var şimdi.

Eğitim hayatını geçip eli ekmek tutmaya başlayında yola çıktı büyük kızım, "Baba beni eversene" diye :))

Yaşamda tadılacak çok güzel şeyler var, ama evlatlarla kıvanmak bunların başında gelir sanırım.

Bu yazın yoğunluğu içerisinde, can özüm, büyük kızım da parmağına altın halkayı taktı. Ardından da küçük olan girer sıraya:)

Gönlünce geçecek güzel bir ömür diliyorum onlara, sevgi ve saygıyla bezenmiş bir evlilik diliyorum...

Onları çok seviyorum.

N.ÖRS

Aralık 2012