Hacıyatmaz

mahzun/ masum değil artık bakışı

kahırlar yağdı üstüne

derin oyuklarında ne yana vursa başını

bir karanlık yırtılırken bin karanlık çıkıyor içinden

sin ve ölümün derinliğinden

kalabalıklara taşıyorsun kalbinin tenhasını

susmuyor /unutturmuyor iki yüzünde de acısı var

yandı söz büküldü düştü boynu

külde zindan aydınlığı

el izsiz tindeki yontunun yorgunluğu

dinmeyecek sevgisızın

adı kayıp

saçları kesilmiş rüzgâr tutsak

deltada buz olmuş su

aynı yerde bulamayacaksın kendini ve de kimseyi

ay söndü

birbirini kesmeyen yollardasınız

bağır bağırabildiğince / imkânsızlardasın

son raund bitti ve sahne arkası

âdemine uydu o da hacıyatmaz artık dünya

Hâdiye Kaptan

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.