Hasretini çektiğimiz gönül

Yaramızı saracak, derdimize derman olacak hasret insanı...

Günlerin geçmesiyle, karmaşıklığın içindeki feryat.

Vaslına erme ümidini yitirecek hale gelsek bile, yine o beklenen sevgili yollarımıza destan olacak...

Bizi bağına basacak, acılarımızı kederlerimizi dindirecek ve kötü tutkulardan kurtaracak yüce sevgiliye...

Yaşama zevkini unutan, başı yüce dağlar gibi dumanlı, sinesi kor yığını gibi dolup taşan...

Kaç gönül gösterilebilir, aşina olmuş yüce sevgiliye...

Aradığımız insan herşeyden evvel bir gönül eridir.

Hayatın pençesiyle kıvranırken, sonsuzluğa uzanan yüce alemde kalbi bağlı aşık gibi...

Hızır aliselamın arkasına düşüp su arar gibi, hakiki sevdayı arayan ve bulduğunda kana kana içip ölümsüzlüğe eren; sonrada imanın ve sevgisinin dünyasını kuran; vicdan ve ruha tercüman olan hakiki aşkın eri...

Gönül vermeye bulunduğu insan, ilmin cevherlerini yakalayan, özüyle bütünleşen; parça iken bütün olmasını bilen, düşünce insanıdır...

Her davranışında samimiyet, her nağmesinde bir inilti vardır, sonsuzluğa eren...

Muvaffak olduğu zaman en asil duygular içindedir.

Sevmek, afvetmek ve sevdiklerinden gelenlere sabretmek en yüce bir idealdir.

İnsanoğlu istedikleri saadeti aşkın seferiyel hayata tutunduğu bir gönül insanıdır.

Karşılık beklemeden herşey uğruna Aşkını sonsuzluğa erdiren, hasretini çektiğimiz gönül dermanıdır...


hacer teke