Hatıra

Çok özlenmiş bir dosta hoşçakal der gibi gidiyorum.
Yani, tutup bileğimden kal desen
Koyverip kendimi, bağrında ağlayacakmış gibi.
Begonvil küpeli evlerini,
Gecesinde, ışıkları suyun üstünte kırılan yelkenlilerini,
Berrak, derin ve davetkar kucağını,
Gerçeğimi kaybettiren mavi beyazlı efsanelerini şimdiden özlemenin sessiz bozgunuyla yol alıyorum.
Ahh şapkası hasır, elbisesi çiçekli,
Bronz tenli ve ıtır kokulu diyar,
Ege!
Belki, çok da uzakta olmayan bir gün
Usanıp dalına konup konup uçmaktan
demir atarım diye limanlarından birine
yanıma bir hatıra alıyorum
Umut zengini bir tebessüm yüzümde.