Hayallerimiz vardı

Umutlar vardı yürüdük.

Sevdalar vardı yaşadık.

Mutluluklar vardı yakaladık.

İnsanlar vardı mutlu kıldık.

Emellerimiz vardı ulaştık.

Hayallerimiz vardı kavuştuk.

Rüzgarımız vardı biz uçtuk.

Sonumuz geldi sonunda göçtük.

İnsanoğlunun yaşamı umutlarla başlar, sevdalara karışarak içinden çıkılmaz. mutluluklar dünyasına katılır.Bu katıldığımız dünyada yaşamaya değer elbette.Yakalayabildiklerimiz bizi ufak da olsa mutlu kılar.Pollyanna gibi ufak şeylerden bile zevk alır insanoğlu.Çiğ süt emmiş olsa bile.Eğer karşıdan bakıldığında basit olarak görülen ama içinde bulunduğunuzda dünyalara bedel olan mutluluk duygusu sizi serüvenlere odaklar.Böyle olunca da insan sebeplenir mutluluktan yana.Ulaşabildiğimiz hedefler ya da emellerimiz vardır çeşit çeşit.Kimisi aşk ister kimisi de para.Yani maddi ya da manevi olarak ilk başta ikiye ayırabiliriz.Kimine göre de ne olursa olsun boşver duygusu hakimdir.Hayal kurarız, mutlu oluruz.Mutlu oluruz, daha farklı hayaller kurmaya başlarız.İnsanoğlu yetinmez azı ile.Hayat bizi rüzgarına kattımı kapılır gideriz başka diyarlara adeta.Bu kapıldığımız rüzgarda tutunabileceğimiz bir dal bulabilirsek kendimizi sıyırıp alabiliriz.Ama eğer kurtarıcı bir sebep bulamazsak da göçer gideriz bu fani küreden....SEVGİYLE KALIN....