Hayallerle yaşayan ben...

Neden kalabalık bir şehirde yaşamak zorundayım ki ?
Başka başka alternatiflerim olsun isterdim, yaşadığım bu şehirden ötesiyle ilgili.. Örneğin, küçük bir kasaba da olsaydım şu an ve cemrelerin düştüğü bu anları doyasıya yaşayabilseydim. Yürümeye başlarken yol boyunca sıralanmış boy boy kavak ağaçları eşliğinde meyve ağaçlarına doğru yol alsaydım küçük ve şirin bir bahçede. Toprağa dokunurken göge doğru yükselen buharıyla birlikte etrafa yayılan o kokuyu içime çekebilseydim... Kuş seslerinin eksik olmayacağı bu şirin ve nezih yerde dizlerimin üstüne çömelip dakikalarca etrafı seyre dalabilseydim...

Öylesine güzel birgün ki bugün kimilerine göre ve bana göre de yine kayıp giden anlamsız belirsiz karmaşalar içerisinde adını bile koyamadığım bir kördüğüm... Hayat işte !!! yaşanılası ve yaşamayı bilinesi bir gerçek... Ve ben o gerçekle hergün ama hergün yaşamak zorunda oluşumun derin ezikliği ile başbaşayım sanki... Aynada yansıyan görüntümün verdiği mağrur alacalı gururum beni bir hayli acımasızca garip bırakıyor sanki... Dışarıya bile bakamıyorum...

Böylesine bir şehirde yaşamaktansa yemyeşil ovalarda yada bozkırlarda kalmayı isterdim. Varsın olsun betondan bir evim olmasın, her yanı tahta olsa ne olur sanki... Merdivenleri sıralı yada üç dört basamaklı, ahşap kapısı, ahşap duvarları, ahşap çatısı, ahşaptan penceresi ve kurdeleli perdeleri....)) Yolu bile varsın topraktan olsun, ayaklarım yağmur yağdığında çamura bulansın ve hatta bedenim. Güneş balçıkla sıvanmazmış....:)) bende hemen yıkanır temizlenirdim ama kokusunun çıkmasına asla izin vermezdim. Toprağın,

Varsın işimde olmasın, yapıcak bir iş bulurdum hemen kendime... Sütü mayalar yoğurt yapardım sonrada tereyağ elde ederdim. yumurtalardan civciv, bahçemden marul, soğan, patates, domates.. kışın elmalar armutlar yazın erikler, şeftaliler, kirazlar, çilekler... Ocağımın üstünde kaynayan sıcacık mis gibi sütümden bir bardak daha içerdim her doğan yeni güzel günle birlikte... Neden olmuyor ? çokmu zor böylesine bir tercihle yaşamayı bilebilmek, yada yaşatabilmek. Neden bırakıp gidemiyoruz bu şehri? Gidenler geri geliyor mu? Yaşatmıyorlar değil mi? Benim gücüm olurmu bilinmez böylesine güzel yerlere .. Olurda birgün yolunuz düşerde yaşarsanız yada yaşıyorsanız böylesine güzel yerlerde bir selam gönderin bu hint fakirinden göcebe viraneye...:))