Hayata dokunamayanlar ve hayatın dokunamadıkları

?"Ben bir gül dalıyım,
Dokundukça incinirim,
Kırılırım hep içime doğru.
Batar dikenlerim,
Kanatır yüreğimi;
Kanarım hep içime doğru"

Bir gül gibi yaşayıp, hep örselenmek ve güzel yüzü yüzünden koparılıp ayrı bırakılmaktansa dalından, köklerinden.... Ve ölmektense vakitsizce... Bir kaktüs gibi dokunulmaz mı kılmalı insan kendini? Bir kaktüs gibi hayata karşı hep zırhlarla yaşayıp, saklamalı mı yüreğindeki güzellikleri (Ki yüreğinin güzelliğidir zaten insanın da yüzüne yansıyan)

BİR KAKTÜS GİBİ HİÇ DOKUNULMADAN VE DE KİMSEYE; YANİ SEVGİYE, AŞKA, DOSTLUĞA, ÇOCUKLARA, , , HAYATA HİÇ DOKUNAMADAN MI YAŞAMALI YOKSA HAYATI?????

Devamını Gör