- Kategori
- Anılar
Hayata pembe gözlükle bakmışım

eylül
Merhaba,
Biliyorum çok uzun zaman oldu ama sebeplerim vardı 2009 bana hiç iyi gelmedi. Çok sevdiğim birini kaybettim ve de çok sevdiğim biri hasta elimden gelen ne varsa yapmaya çalışıyorum ama öyle bitkin ve de yorgunum ki şimdi anladım ki hayata pembe gözlükle bakmak insana hiçbir şey kazandırmıyormuş.
Ben hayatın hep iyi yanlarını aldım kötü yanlarını yok saydım bir roman alacaksam hep sonunu okudum kötü bitiyorsa o kitabı okumadım bir film seyredeceksem sonu kötü biten filmlere gitmedim. Televizyonda kasvetli dizlere bakmadım bile hep iyileri aldım kötüleri bıraktım ama şimdi karşımda ki ölüm ve de ben bunun iyi yanını bilmiyorum ki.
Daha öncede yazmıştım gülmek neşeli olmak çocuklukta hadi şimdi gülebilsem ya nerde dudaklarım gülse gözlerim gülmüyor. Keşke keşke diyorum eski günlere dönebilsem o mutlu olduğumuz günlere taşlı tozlu küçük evlerin bulunduğu tarla başına dönebilsem gene çingenelerle göbek atabilsem hıdrellezde sokak sokak dolaşabilsem sonra da yanan ateşin üstüden atlayıp dilekler dileyebilsem.
Yaşadığım hiçbir şeyden pişman değilim ne yaşadıysam her şeyi ben yaşadım. Ailemi çevremdeki her şeyi herkesi seviyorum sizleri de seviyorum tanımıyorum belki ama birini sevmek için illa tanımak gerekmiyor.
Sevgiyle kalın,