Hayatımın yıkık dökük kareleri

Katran karası bir sabaha uyanmış gözlerim

Silik siluetler puslu görüntüler…

Dilimin ucunda söz olmayı beklerken harfler

Tuz buz olup dökülmüş heceler

Hayatımın yıkık dökük kareleri…

Yapıştırılıp tamir edilse de

Eskisi gibi işlemezki!

Artık saatler yorgun tik takları vurmaktan

Bakma sen zamanın haldır haldır aktığına

O bile bezgin bu koşuşturmacadan

Son kapımı da kapatırken

Çıt çıkarmayın mabedimde

Sesinizi susun ilelebet

Acıtmayın yaşanmışlarımı

Çıkartıp bölüp toplarken

Dağıtmayın aklımı

Ruhumdan el çekmiş benim bu hayat

Görüntü olsun diye yaşıyor gibiyim

Nerden sinişmişse üstüme bu fütursuzluk

Koyverdiğim ipin ardından bile koşturmuyorum!