Haydar

Hariçten okunan akılla,  

Yürümez bu gemi haydar. 

Eşle, dostla, tanıdıkla,  

Dönmez bu çark Haydar. 

Bir o yana bir bu yana gitmekle,  

Gündüz feneri gibi yanıp sönmekle,  

Yalandan giydiğin gömlekle 

Dönmez bu çark Haydar. 

Senin gibi olanı ezerek,  

Keleği kendine dost edinerek,  

Herkese diş göstererek,  

Geçmez bu ömür Haydar. 

Geçmişin bir gün hortlar,  

Pişmanlık nehir gibi akar,  

Kötüler hep bundan korkar,  

Bitmez bu çile Haydar. 

Bir gün gelir kullanamazsın gücünü,  

Geçmişindeki herkes alır öcünü 

Tek tek herkes yuvanı yapar,  

Bu hatalar adamı öldürür Haydar.