Haydi Gidelim Dağlara

Haydi Gidelim Dağlara                           

Haydi gidelim, fermansız dağlara

Çıkalım da tozlu topraklı yollara

Çamurlara, yapraklara basa basa

Gidelim, başı dumanlı dağlara gidelim

Temiz dağ havası çekelim içimize

İçimiz kir ve pislikten kurtulsun

Aklımız fikrimiz, türlü ihanetten

Fesat kalbimiz, kin ve nefretten

Aç gönlümüz hırs ve ihtirastan

Ruhumuz şehirlerden temizlensin

Haydi gidelim, başı karlı dağlara

Titreyip, iliklerimize kadar üşüyelim

Baharla ısınıp da kendimize gelelim

İçimize yeni can gelir, umut filizlenir

Göğsümüze sevgi girer, vicdan gelir

Eski güzelliklerimiz hayata döner de

Unuttuğumuz değerler kıymetlenir

Belki insanca yaşamanın anlamı gelir

Bizi biz yapan duygularımız canlanır

Gönül telimiz titrer türküler şahlanır

Haydi gidelim, mor dağların bağrına

Yamaçlarından lale sümbül derelim

Pınarlarından billur gibi sular içelim

Düşelim cılga yollara çıkalım tepelere

Mahvettiğimiz dünyamızı seyredelim

Sadece altın, para, mevki, makam değil

Yeşil yaylalarda koyun kuzuyu sevelim

Bilgisayarı, plazayı, mesajı maili değil

Sincabı, sansarı, kurdu ceylanı bilelim

Güzel bakalım da güzellikleri görelim

Haydi, gidelim, şu dağların burcuna 

Bakalım gürgenine çınarına ardıcına

Soralım ormanı kızıl ardıç kuşuna

Anlayalım ormanda yasayı yaşamı

Toprağı, ormanı, ağacı dalı yaprağı

Bilelim, sırtlanı, aslanı, tilkiyi vaşağı

Belleyelim toplu yaşamın yordamını

Belki adam gibi yeniden aslımıza döneriz

Çatışmadan insan gibi yaşamanın yolunu

Belki de dağda bir boz ayıdan öğreniriz