Haydi hayal edelim

 

Ne kadar berrak ve beyaz ve ne kadar huzur verici değil mi?

 

AAa soğuk mu göründü:)

 

Hayırrrrr

 

Hadi hemen o evlerden birinin içini hayal edelim. Zaten ben en başından beri sıcak olan kısmını hayal ediyordum. Kurt köpeklerinizle bütün sabah karlarda koştunuz ve donarak içeri girdiniz. Yanan bir şömine ve şöminenin odununda demlenmiş bir çay sizi bekliyor.

 

Keyif koltuğunuzda çayınızla birlikte mini bir kahvaltı...

 

Daha büyümeden önce tanıştığınız o isyankar ve aşka aşık yazar Cezmi Ersöz'ün bir kitabına takılıyor gözüm. Kitaplığın rafından alıp ilk açtığım şiiri okuyorum...

 

 

Boşluğunu Soluduğun Hayat

 

Öğrendiğin her şey, 

Susup arkanı döndüğün. 

Yenildiğini unutup, 

Güzelliğini sonuna dek yaktığın her şey 

Seni senden kurtarmıyorsa 

Ne anlamı var sana hayatının sevgili… 

Masumiyetin kimi zulümden kurtardı, söylesene 

Hem bu arzuda onun adı bile geçmez… 

İstikbalin sıradan bir ayrıntı 

Bu telaşta… 

Ne yapsan göğsünde hayatında yabancı bir zaman 

Birikiyor… 

Borçlu değilsin ömrüne üstelik… 

Ama ne yapsan boşluğa açılan 

Bir kapı oluyor hayat, 

Ne yapsan büyüyor o boşluk… 

Ne yapsan suçlu değilsin, 

Sadece yerçekiminden muafsın… 

O derin ıstırabınsa 

Seni hayata alışmaktan koruyor sadece… 

Oysa bu bile umurunda değil… 

Geleceğin ellerinde sıcaklığı üşüyen 

Bir mum sadece…Gördüm… 

Geleceğin ellerine yapışan o soğukluk… 

Durmadan ömrüne yapışan o gerçeği soluyorsun sen… 

Durmadan o aşkı soluyorsun… 

Durmadan ciğerlerini yakan o büyük soğumayı…

 

Cezmi Ersöz

 

Nasıl da özlemişim...

 

Hayatta boşluklar yaratmak gerek ve arada o boşluklarda saklanıp derin nefesler almak...