Hazır eve gelin giden erkekler...

Yıllardır kafamı kurcalayan bir mesele var. Kadınlar ve erkekler. Anne, baba ve çocuk. Erkekler çocuk olduktan sonra, 'kadın sanki çeyiziyle birlikte çocuğunu da alıp gelmiş' gibi davranıyorlar. Neden? Kolayı seçmek için, sorumluluk almamak için... Başka ne olabilir ki.

Çocuk bakımı kadına aittir gibi bir kural olduğunu sanmıyorum. Erkeklerin işlerine böyle geliyor. Karı koca çalışıyorsa eğer akşam eve dönüldüğünde evin beyi çoktan dinlenmeye geçiyor. Neden? Durun bakalım. Daha evde yapılacak işler var. Yemek, çamaşır, ütü, çocuğun banyosu, çocukla oyun, kendimize ayıracağımız zaman ve daha bir sürüsü... Eee şimdi kadının günahı ne? Şöyle elinizi vicdanınıza koyun ve gözlerinizi kapatıp manzarayı düşünün. Size söylüyorum. Sadece erkekler. Bunaldınız değil mi? Düşünmesi bile korkunç değil mi? Bir kere daha şükrettiniz erkek olduğunuz için. Ve yalandan üzerinize aldığınız "erkek adam iş yapmaz, çocukla sadece anneler ilgilenir" sorumluluğunu iyice içinize sindirdiniz. Derin bir ohh çekerek koltuğunuza yaslandınız ve bir kabustan uyanmış gibi "çocuk ağlıyor duymuyor musun" diye mutfakta yemek hazırlayan karınıza seslendiniz. Elinize yapışmış olan kumandanın sesini biraz daha açtınız sizin de çocuğunuz olan minik yavrunuzun ağlamasına kayıtsız kalmak ve sesini duymamak için. Ne güzel. Tatlı Hayat. Yoksa bu çocuk sizin genlerinizi taşımıyor mu? O yüzden mi hissiz davranıyorsunuz? Evet, neden olmasın. Belki de sizin kanınızdan, canınızdan değil bu çocuk. Böyle duyarsız kalabildiğinize göre... Erkeklerin, çocuk sanki başkasına aitmiş gibi davranmalarının sebebi "bir çocuğun babasının kim olduğunu sadece annesi bilir gerçeği" olmasın sakın! Hadi bakalım ayıklayın pirincin taşını...