Helezon /his

Koptu birşeyler kabuklarımdan,
Katman katman...

"Özlüyorum seni! Nerdesin?" diye başladım günüme. Öyle bir özlemki bu, hani insanın burnunun direği sızlar ya, ya da nasıl anlatayım? Nefes alırsın ya hani, bir nefes ve bir nefes daha, farkında olmadan sürekli bir halde devam eder normal şartlarda -eğer herhangi bir hastalık, rahatsızlık yoksa- işte bir nefesi aldıktan sonra tutalım o devam etmek isteyen döngüyü durduralım bir süreliğine. İşte, tam o şekilde, bir diğer nefes alışa olan ihtiyaç gibi özlüyorum yokluğunda, seni. Yaşıyorum belki farkında olmadan her nefese duyduğum ihtiyaç gibi, seni.

Nefessiz kalmak, sensizlik...

Parçalandı, dağıldı, yağmalandı, ince iğneler ile çizildi hislerim kalbime senin adın yazılırken. Derindi.
Tohumdu, önceleri. Her gün damla damla kendi kanımla beslediğim ve hatta her hücresine, DNA'sına bile seni işlediğim kalbimin bu kadar etkili olup, beni tamamen kontrol altına alacağını nereden bilirdim? Küçücüktü, minicikti elleri.Nereden bilirdim bir çınar olduğunu? Beni en güneşli havalarda bile garip bir rüzgar ile serinlettiğini nereden bilirdim? Kelimelerinin kök olup, en küçük sinir hücreme dahi dolandığını ve sensiz artık yaşayamayacağımı nereden bilirdim?

Bazen çiseledi, bazen sağanak yağışlıydı hislerim, yanağımdaki "zaman" denen neşter izlerinden geçerken, her salisesinde bile seni haykırdı düşlerim.Yaralarım derindi,
korkularım gerçekti, sevgim gibi...

Ama O...

Bilmez yıllardır baktığı aynadan daha derin baktığımı. Hani, bir keresinde yollar ayrı iken, köprüde rastlaştık, samimiyetle sıktı elimi kanımca o gün etmişti o yemini, O, bana sarılana dek kırıklarım ağrırdı. İnsan işte, kör olacak sanıyor sancıdan.
Kalp ağrıyınca böyle mi olur her insan?

Dudaklarım titrer.Güçlü olan benden geriye ne kalır?"Yarın gelse, görsem..." derim.Bilirim, diğer gün, yine gider.Peki yine de sorsam yaralanan kalbe? "Yine gelsin, yine kırsın, yine sarsın..." der.

Koptu birşeyler kabuklarımdan,
Katman katman
Benim,
O'nun?

Güzelliği güzellikti. Ama önceki gündüzleri gece eyledi. Melhem, O'nda ama, bilirim, sürmez idi.
...

Burcu Akın & Ufuk Çelik Helezon/Oyun Onbir, Temmuz 2011